nasıl başlıycağımı şaşırdım bi an.
-hadi yazı da mor olsun.
önümdeki deve boylu, tiftik saçlı iskele babası çocuğun saçları yüzünden zor anlar yaşamama(resmen koca bi demet marulu tek seferde ağzıma sokuyormuş gibi ağzıma girdiler ve yün gibi oldukları için 10 derece sıcaklık eklediler zavallı pigme cocobonita'ya),etrafımdaki herkesin benden en az 7-8 cm uzun olmasına ve konserin çoğunu parmak ucunda izlemeye çalışıp yine de sadece steve'i ve birazcık da ian'ı görmeme rağmen 'muh-te-şem'diler.
gelemeyenler bok atmışlar sağda solda yok o yaşta performans mı kalırmış falan.
gelenler bilir nasıl herşeyin yerli yerinde olduğunu.
kafayı yedim resmen.
ne başladığına,ne bittiğine,ne üstünden bi gün geçmiş de 'dün'olmuş olduğuna hala inanamıyorum nedense.tam 24 saat önce kan ter içinde strange kind of woman,space truckin' ya da öyle bişeyde tepinir,belki de 'smoooooooke on the waaater'diye midemden çığlıklar atar haldeydim.şimdi yatağıma uzanmış bel ağrısından muzdarip bi şekilde bunları yazıyorum.tuhaf.değse bari derler ya,değmek ne kelime.
onlar ya da ben ölmeden bi kere daha gelseler.
ayrıca steve morse insan değildir.soloları olsun,kendisi olsun.
nedir ben de bilmiyorum.
kaç yaşındasın canım benim,insaf.
ian gillan'ın ise televizyon koltuğundan oturduğu yerden kalkıp gelmiş halini ayrıca çok sempatik buldum.yerim.
hakaret gibi olmasın ama roger meryl streep'i anımsattı bana.sonra deli miyim neyim dedim ahashdgfaksjhf.
her neyse.deli gibi efsaneler,bu apaçık ortada.
aksini söyleyene zaten kıçımızla güleriz,dimi ama.
doymadım ben,genegelin.
sizin gibiler yok artık.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
güzeldi.
YanıtlaSil