kaç gündür blog konusunda pek bi kabızım ey piğpıl.
tam şuanda geçirdiğim garip anı anlatmam lazım.
kulak çınlaması durumu vardır ya,evet vardır,ama böyle çılgın bi konserden eve gelip de
yatıp karanlığa,sessizliğe ve pofidik yatağınızın yumuşaklığına gömüldüğünüz an kulağınızda hissettiğiniz türden çınlama.şiddetli falan.
işte aynen o şiddette,kulağımın içi viöieöeeeiiiiüüüğğ diye titreşim yaydı az önce.1 dakika boyunca kesintisiz hem de.gözlerim karardı aynı anda.
beynimin içine kadar hissettim o titreşimi.kulağım yerinden çıkıcak sandım.
elektrik çarpınca da böyle mi oluyo acaba?
bu kadar betimlemeye rağmen,sanmıyorum ki aynı şeyi hissettiniz sevgili ordakiler.
sonra kafam ısındı bi an.gidip camdan çıkarıp rüzgarla patakladım kendimi.
şaptım şeker oldum,iyice aptala döndüm.
neleroluyorbilmiyorum.

-bi de,boyalar,kalemler,mürekkepli ıvır zıvırlarla 'kirlenmek güzeldir' kavramını birebir yaşayan
şahsımı gidip de kaymak gibi bembeyaz bir bilgisayar seçtiği için yoğun bir şekilde kınıyorum.
zira touchpad kısmı envai çeşit renk parmak izleriyle dolu.klavye de aynı şekilde nasibini almış bundan.
pasaklılığımdan utanıyorum.
teşekkürler çıkmayan çılgın mürekkepli fırça kalemler.